Trots op eigen werk! Dat willen we je graag laten zien. Lees hier verhalen van medewerkers en ervaringen van (oud-) cliënten.
Miranda is zeventien jaar werkzaam bij de Mutsaersstichting. Vier jaar geleden kreeg zij de mogelijkheid om zich als groepsbegeleider intern te scholen tot Intensief Ambulant Gezinsbehandelaar (IAG-er). De eerste zes jaar werkte Miranda op de dagbehandeling in Venlo. Inmiddels werkt zij met veel plezier in het deeltijdteam van Venray.
08.30u
Maandag IAG-dag. Miranda is twee dagen per week werkzaam als IAG-er in het noorden van Limburg. Die andere werkdag gaat zij terug naar haar roots en ruilt haar, veelal solistische, werk als IAG-er in voor het werken op de groep. Miranda start de dag met het openen van haar mailbox en het checken van haar agenda. Inherent aan dit opstart halfuurtje is het inlezen van de geplande contactmomenten voor vandaag.
09.00u
‘Hoe is het de afgelopen weken gegaan?’ Op het eerste gezicht een standaard openingszin, de welbekende ijsbreker, de klassieke kringvraag die wij allen kennen uit groep twee, maar voor Miranda een weloverwogen vraagstelling. Miranda start haar eerste oudergesprek van vandaag zoals zij veel gesprekken begint.
Hoe is het de afgelopen weken gegaan’ zegt iets over het proces, de ontwikkelingen, de context binnen het gezin.
Dit in tegenstelling tot ‘Hoe gaat het? Deze vraag roept veelal persoonlijke verhalen en problematiek op. Miranda gaat als IAG-er opzoek naar de kwaliteiten en de krachten binnen het gezin. Niet één individu, maar het gehele systeem is hierbij onderdeel van de behandeling. Onderlinge communicatie, opvoedvaardigheden en ontwikkelingsmogelijkheden binnen het gezin zijn hierin veelvoorkomende thema’s.
11.30u
De ochtend loopt ten einde en Miranda is onderweg naar haar externe afspraak in het episch centrum van champignon-kwekend Nederland; Horst. Deze casus is een schoolvoorbeeld van wat aan kerncompetenties -flexibiliteit en aanpassingsvermogen- van een IAG-er wordt gevraagd. Waar in veel situaties een gesprek in de woon-, spreek- of eetkamer uitstekend werkt, schikt dat voor deze alleenstaande moeder totaal niet. Mevrouw heeft moeite met organiseren en het creëren van overzicht. Het vinden van de rust om een uur lang stil te zitten is lastig. Miranda helpt haar beetje bij beetje bij het opruimen van haar woning. Tijdens het opruimen wordt er uitgebreid gesproken over de velerlei hulpvragen, interactiepatronen met haar kind, haar netwerk en dergelijken. Niet de vorm, maar de inhoud staat centraal.
Het is in elke situatie constant aanvoelen en afwegen hoe ik het meest passend naast de cliënt kan staan
13.15u
Na twee oudergesprekken en een onvermelde schoolobservatie is het tijd voor het boterhammetje, het stukje fruit. “In het begin van mijn werkzaamheden als IAG-er ben ik mijzelf geregeld voorbij gelopen. Ik dacht: “Oh, ik plan mijn dag wel vol met afspraken, lekker bezig zijn.” Maar je krijgt zoveel verhalen, situaties en emoties over je heen. Die moet je toch ergens een plekje kunnen geven. Kort een stukje appel eten, een gesprek met een collega of even de radio aan helpt mij al enorm. Die ruimte verwacht ik dan ook van mijn werkgever. Het is soms de grijze tijd die lastig is te verantwoorden.”
13.30u
Terug op de voormalige peuterschool in Venray, de huidige locatie van de Mutsaersstichting, wordt het groepswerk met het werk als gezinsbehandelaar verenigd. Samen met de ouders van een groepscliënt kijkt Miranda filmmateriaal van hun spelend kind terug. Miranda zet de ouders in de actie om analyserend naar het gedrag van het kind te kijken en hoopt hen hiermee nieuwe inzichten mee te geven. “Filmmateriaal zegt veel. Wanneer wij beelden terugkijken van een kind, spelend met zijn ouder, worden er een hoop patronen blootgelegd. Zit een ouder op de telefoon tijdens het spelen of toont deze zich betrokken in het spel? Is de ouder overheersend of voegt deze zich naar het kind?”
15.30u
Het reflectiemoment van Miranda’s dag. Miranda probeert zoveel als mogelijk om haar agenda vanaf half vier vrij te houden. Vanaf nu kan ze rapporteren, evaluatieverslagen schrijven en overige administratie bijwerken.
De precisie waarmee gerapporteerd wordt is essentieel.
“Het komt zo nauw wat je op papier zet. Je hebt zoveel met emoties en situaties te maken, probeer die maar eens in de juiste strekking, met de juiste lading te duiden. De beladenheid van een gesprek moet goed overgebracht worden in je rapportage zodat die ook voor andere betrokkenen, zoals een behandel- of procescoördinator helder is.”
17.00u
De werkdag zit erop. Miranda heeft een kwartiertje de tijd om zich onderweg naar huis op de volgende uitdaging voor te bereiden. Haar twee eigen pubers.
